وی حدود سالهای ۱۲۴۷ قمری ، به سبزوار آمد و درسفری از آنجا به حج رفت که این سفر حدود دوسال طول کشید. در بازگشت، درکرمان ماند و به سیر و سلوک روی آورد. در آنجا با دختر خادم مدرسه ای ازدواج کرد و پس از آنکه شهرتش درشهرکرمان پیچید، به سبزوار بازگشت و به تدریس پرداخت. در سبزوار جلسه درس مشهوری داشت وبه احیای مکتب فلسفی ملاصدرا پرداخت تاجایی که اوبزرگترین شارح افکار ونظریات و تعلیمات مکتب فلسفی ملاصدرا شناخته شده است.
بعضی ازشاگردان او عبارتند از:
افتخارالحکما، حاج میرزاحسین علوی سبزواری ، آخوند ملاحسینقلی همدانی درجزینی ، صدرالعلماءعلوی، شیخ عبدالحسین شیخ العراقین و ادیب پیشاوری .
حکیم سبزواری صاحب کرامات ومقامات معنوی بود وسرانجام در۲۸ ذی حجه ۱۲۸۹ در سبزوار درگذشت و در باغ خود- که اینک واقع در جنوب میدان کارگر است- به خاک سپرده شد.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.