بادبانهای سرخ

درباره کتاب

آلکساندر گرین فرزند استفان گرینفسکی لهستانی که به روسیه تبعید شده بود است. گرین در کودکی و نوجوانی با خواندن رمان‌های ماجرایی ماین رید  و گوستاو امار و قصه‌های تخیلی هوفمان و الن‌پو تلاش می کرد ملال زندگی در بتعید را تسکین دهد . او دوست داشت دریانورد شود اما هرگز موفق به این کار نشد.

منتقدان روسی در زمان حیات او به آثار او توجه نکردند و او در فراموشی تنگ‌دستی در شهر استاری گریم درگذشت.

آثار ادبی گرین در سرتاسر زندگی‌اش در جریان اصلی ادبیات روسیه قرار نداشت و خارج از این جریان تکوین و گسترش یافت . او به تلفیق ویژه‌ای از تجربه و تخیل دست یافت . تثرش به قصهٔ پریان می مانست و از قوانین «اینجا و اکنون» پیروی نمی‌کرد . داستان‌های او ربط چندانی با وقایع و محل‌های تاریخی ندارد . در داستان‌های گرین حتی نام شخصیت‌ها هم روسی نیست در واقع قهرمانان او هیچ ملیت و تاریخ مشخصی ندارند . با این حال جهان تخیلی او شباهت غریبی به جهان تجربی دارد. هر پنج رمان گرین را در ردهٔ رمان‌های تجربی طبقه‌بندی می‌کنند.