رازدانی و روشنفکری و دینداری

توضیحات

 عبدالکریم سروش : روشنفکر دینی، به هیچوجه یک اصطلاح تناقص امیز و به معنای دیندار بی دین نیست.روشنفکر دینی، یعنی با خبر از دنیای غیردینی، یعنی دیندار عصر، یعنی آشنا با انواع روشنفکری های غیردینی و عالم به دین خود و عازم بر بازسازی معرفت دینی و فهم آن در جغرافیای معرفتی نوشونده بشر و همت گمارنده بر ابداع هدایت و روشنفکری و مبارزه فرهنگی و فکری، و دارنده اعتقاد تفضیلی به کارسازی دین در عصر حاضر و صاحب دغدغه جمع خلوص و توانایی و تعبد و تعقل وزمین و آسمان.روشنفکر دینی مهاجر محقق و دردمند و دلیری است که به آفات و بیماری های جامعه دینی از آن نظر که دینی است حساس است و در پی بیان و علاج دلیرانه و طبیبانه آنهاست.روشنفکر دینی علی الاصول یک احیاگر است که هم به جوانب مغفول می پردازد و آن ها را از فراموش شدگی بیرون می آورد و هم به نو فهمی همت می گمارد و هم به دفع آفات علمی و شبهات فکری می پردازد.