آنتونیوس و کلئوپاترا

درباره کتاب

آنتونیوس و کلئوپاترا یکی از دو تراژدی بزرگ شکسپیر است که با تاریخ روم ارتباط پیدا میکنند, دومی آن ” ژولیوس قیصر ” است. شکسپیر گرده ی هر دوی آنها را از روی کتاب معروف پلورتارک به نام ” زندگی متوازی بزرگان یونان و روم ” برداشت. گرچه زمینه ی کار همان بوده شکسپیر با تصرفهای شاعرانه ی خود داستانهای تازه ای پدید آورد, و در واقع این دو فرمانروای دلداده را که تا آن زمان شناخته شده ی تاریخی ای بیش نبودند در صف اول نام آوران عالم قرار داد.

آنتونیوس و کلئوپاترا با آنکه در عالم ادب شعرت تراژدیهایی چون هملت و مکبث را ندارد, در میان آثار شکسپیر از همه شاعرانه تر خوانده شده و کالریج شاعر و نقاد انگلیسی آن را دلپذیر ترین اثر شکسپیر نامیده است…

شکسپیر به‌ آنتونیوس‌ سیمای‌ «شرقی‌ مآب‌» بخشیده‌ است‌ که‌ عشق‌ را برتر از هرچیز می‌شناسد.کلئوپاترا نیز که‌ خون‌ یونانی‌ در تن‌ خود دارد، و پرورده‌ ساحل‌ نیل‌ است‌، از ترکیب‌ حسابگری‌ و شوریده‌ سری‌ شرقی‌ هر دو نصیب‌ می‌برد، و در ادب‌ فارسی‌، گاه‌ «ویس‌» و گاه‌ «شیرین‌» را به‌ یاد می‌آورد. در کلئوپاترا بیشتر از زیبائی‌ آن‌ نیروی‌ سحاری‌ است‌ که‌ «آن‌» خوانده‌ شده‌ است‌. شکسپیر از «جلوه‌های‌ گوناگون‌ بی‌ انتهای‌ وجود او» حرف‌ می‌زند.

پایان‌ کار دو دلداده‌، بطرز عجیبی‌ شبیه‌ به‌ پایان‌ زندگی‌ خسرو و شیرین‌ می‌شود. عشق‌های‌ بزرگ‌ در انتهای‌ خود به‌ هم‌ شبیه‌ می‌گردند.