اگه بابا بمیره

درباره کتاب

محمدرضا سرشار (زادهٔ ۲۳ خرداد ۱۳۳۲، کازرون) مشهور به رضا رهگذر، نویسنده و پژوهشگر و منتقد ادبی و گوینده برنامهٔ رادیویی قصه ظهر جمعه است.او در سال ۱۳۳۲ کازرون[۱] متولد شد. اما بیش از شش سال از سالهای اولیه کودکی را در این شهر سپری نکرد. او پس از اخذ دو دیپلم فنی و ریاضی و طی دورهٔ سربازی در کسوت سرباز معلم (سپاهی دانش) در سال ۱۳۵۴، با رتبه دوم در رشتهٔ مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران مشغول به تحصیل شد اما به خاطر علاقه‌ای که به نویسندگی داشت موجب شد تا وارد عرصهٔ هنر شود .

محمدرضا سرشار در کتاب «اگر بابا بمیرد» داستان پسری به نام اسماعیل را روایت می کند که در روستایی با نام «شکور کندی» زندگی می کند. این داستان روزهای سرد زمستان را به تصویر می کشد که یکریز برف می بارد و روستا تا کمرکش دیوارها در برف فرو رفته است؛ به شکلی که نه کسی می تواند به ده وارد شود و نه کسی خارج از ده شود. همه اهالی در خانه ها زیر کرسی مانده اند. در این روزهای سخت و طاقت فرسا پدر اسماعیل سینه پهلو می کند و در بستر بیماری می ا فتد. پزشک نسخه ای برایش می نویسد و چون بیماریش کهنه شده می گوید که به این زودی ها خوب نمی شود. پدر روز به روز حالش بدتر می شود، تب می کند و هذیان می گوید. مادر و خواهرهای اسماعیل نیز کارشان روز و شب گریه می شود و برادر پنج ساله اش گریه کنان می گوید: «داداش! اگر بابا بمیرد ما چه کار کنیم؟» اسماعیل که بزرگترین بچه خانواده است، مجبور می شود برای خرید دارو و درمان پدرش به شهر برود، اما هوا به شدت سرد و طوفانی است و برف شدیدی می بارد، راه ها بسته شده و صدای زوزه گرگ ها شنیده می شود. هیچ وسیله ای برای رفتن به شهر نیست. اسماعیل با همراهی دوستش برجعلی با گاری به سلامت به شهر می روند، اما هنگام بازگشت حوادث هولناکی برایشان اتفاق می افتد و …. کتاب «اگر بابا بمیرد» نخستین بار در سال 1357 با تایید و تصویب  باهنر در دفتر نشر فرهنگ اسلامی چاپ شد و در سال 1387 انتشارات سوره مهر در طرح تجمیع نویسندگان صاحب نام این کتاب را برای کودکان و نوجوانان سال های آخر دبستان و دوره راهنمایی منتشر کرد.  فیلم سینمایی «جاده های سرد» در سال 1363 به سفارش بنیاد فارابی از روی داستان همین کتاب ساخته شده است. این فیلم در جشنواره های متعدد خارجی به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی و با بازی علی نصیریان به نمایش درآمده است. توفیقی که فیلم «جاده های سرد» کسب کرد نشان داد که سرشار به خوبی با تصویر و اثرات آن در جهان معاصر آشناست و می تواند اثری با قابلیت های تصویری بالا بنویسد.