ایران در روزگار اموی

درباره کتاب

افزون بر گزارش های بی شمار تاریخ فرمایشی , چگونگی تاخت و تاز تازیان به ویژه امویان در ایران , در سده کنونی پژوهش ها و نوشته های دانشگاهی بسیاری را ویژه خود ساخته است . پژوهش پیش رو پیرامون این رویداد بی پیشینه و بی مانند است چرا که پژوهنده و نویسنده آن خود تازی است و در گستره پژوهش دست از نژاد گرایی کشیده و پرده از چهره تاریخ فرمایشی برداشته و گزارشی روشن از چگونگی یورش تازیان در ایران و همدستی و همکاری بزرگان و دهگانان ساسانی با تازیان در کار چپاول داده است . این گزارش در نشان دادن گفتار و کردار تازیان چنان روشن و گویا است که از هر گونه یادداشت و پیوستی از سوی گزارنده بی نیاز است .

.فصل نخست با عنوان((پان عربیسم اموی و تصاویر تاریخی آن در خراسان)) شامل این مباحث است :((اوضاع سیاسی، اجتماعی، اقتصادی خراسان بزرگ، از سلیمان بن عبدالملک تا عمر بن عبدالعزیز( 96 99ه‌/ 715 717م)))، ((خراسان در دوره قتیبه بن مسلم باهلی( 86 96ه‌/ 705 715م)))، ((خراسان در دوره سلیمان بن عبدالملک( 99 96ه‌/ 717 714م)))، ((سیاست داخلی و خارجی رژیم اموی))، ((همدستی اشرافیت ایرانی با عرب‌ها علیه توده‌های ایرانی))، ((خراسان در دوره یزید بن مهلب :قتل عام مردم گرگان)) و ((اوضاع سیاسی اجتماعی اقتصادی خراسان( 127 99ه‌/ 717 744م))) .فصل دوم که ((رفرمیسم رژیم امویان(خلافت عمر بن عبدالعزیز))) نام گرفته با این مباحث شکل گرفته است :((بحران سیاسی در خراسان :خلافت عمر بن عبدالعزیز، رفرماتور امویان))، ((خراسان در دوره جراح بن عبدالله حکمی))، ((جنایات عرب‌ها و اشراف ایرانی))، ((کودتای اشراف اموی علیه سیاست عمر بن عبدالعزیز)) و ((سیاست حرشی در خراسان)) .مخاطبان در فصل سوم کتاب این مباحث را پی می‌گیرند : ((حرکت‌های مبارزه در ماورء‌النهر))، ((ظهور حارث بن سریج( 116 128ه‌/ 734 755م)))، ((نصر بن سیار و کوشش برای اصلاح امور( 132 120ه‌/ 737 749م)))، ((قیام یحیی بن زید بن علی(ع) و اوضاع سیاسی خراسان( 125ه‌/ 742م)))، ((قیام جدیع بن علی و قبیله ازد و اوضاع خراسان)) و ((پایان درگیری سیاسی در خراسان و سقوط رژیم اموی( 132ه‌))) .فهرست موضوعات، فهرست منابع و فهرست اعلام به انضمام فهرست مطالب و موضوعات به انگلیسی در صفحات پایانی آمده است .