بعل زبوب

درباره کتاب

این کتاب رمانی است تخیلی و علمی با کاربردی فلسفی و اخلاقی و بیانی ظریف و حساس و خشن و شاعرانه که در سال ۱۹۸۳ برنده جایزه نوبل ادبی شده است . سرشت بشر یا به تعبیر دیگر زوال آدمی درونمایه و مساله اصلی تمامی آثار گلدینگ است . گلدینگ از آزمندی و خشونت و خود خواهی بشر سخن میگوید . ﺳﺮگذﺷﺖ گروھﻲ ﭘﺴﺮ بچﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ای اﺳﺖ ﻛﻪ در ﭘﻲ ﻳﻚ ﺳﺎﻧﺤﻪ ھﻮاﻳﻲ در ﺟﺰﻳﺮه ﻣﺘﺮوﻛﻲ در اﻗﯿﺎﻧﻮس آرام بی ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ رھﺎ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ.این پسر بچه ها در فضایی بیرون از جامعه متمدن در جزیره ای متروک به خود رها میشوند تا لابد سرشت حقیقی شان را بروز دهند . بچه ها به تدریج گذشته خود را از یاد میبرند و در پس نقاب چهره های رنگ آمیزی شده وحشی هایی میشوند بی نام و نشان . روانکاوان معتقدند که این رمان بازتاب این نظریه فروید است که بیرون از سلطه بازدارنده پدران و مادران و کلیسا و حکومت بچه ها فرهنگی تازه پی میریزند که گسترش آن منعکس کننده جامعه اصیل اولیه است . واما درباره نام کتاب باید گفت : بعل زبوب برای اولین بار در عهد عتیق، در کتاب دوم پادشاهان توسط فلسطینی‌های باستان در شهر اکرون پرستش می‌شد. بعل زبوب توان مهار بیماری‌ها را داشت. او با گرد آوردن مگس‌ها پیرامون پیکر مردگان، بیماری‌ها را از مردگان به افراد زنده منتقل می‌کرد.بر اساس واژه‌شناسی دوزخی، نام بعل‌الذباب به معنی «خداوندگار مگس‌ها» ترجمه می‌شود که برگرفته از کلمهٔ کنعانی «بعل» در زبان اوگاریتی به معنی «سرور و خداوندگار» است که در رابطه با توصیف نام ایزدی خاص مورد استفاده قرار می‌گرفت. احتمالاً دو شکل اصلی مختلف وجود دارد، بعل‌الذبول به معنی شاهزاده بال یا فرمانروای معبد (این عنوان فقط در معبد سلیمان به کار برده می‌شد) بنابراین یهودیان نام او را به بعل‌الذباب تغییر دادند، که به معنی خداوندگار مگس‌ها یا سرور پلیدی‌ها یا اهریمن نجاسات به حساب می آید .