ناموجود
ناموجود
سالتیکوف شچدرین ۱۸۲۶ – ۱۸۸۹ بزرگترین هجانویس دوره اعتلای رئالیسم در روسیه است. کار ادبی خود را از ۱۸۴۷ آغاز کرد. در ۱۸۴۸ به سبب انتشار مقاله ای در مجله «وقایع میهن» به ویاتکا تبعید شد و مدت هشت سال در آنجا بود. در سال ۱۸۵۵ نخستین مجموعه داستانهای او تحت عنوان «تصویرهای شهرستانی» در مجله «پیک روسیه» انتشار یافت.
بین سالهای ۱۸۷۰ و ۱۸۸۰ که به دعوت نکراسوف سردبیر مجله «وقایع میهن» را برعهده داشت، به اوج خلاقیت هنری خود رسید. در داستان دلپذیرش به نام «تاریخ یک شهر» به هجو و انتقاد مأموران دولتی، مالکان و بورژوازی نوخاسته پرداخته است و شاهکار او «خاندان گالاولیف» در واقع شرح انحطاط طبقه نجبا و مالکان آن عصر روسیه است.
در آسمان ادبیات روسی گاه به شخصیتهای برجسته ای برمی خوریم که جاودانه می درخشند و با درنوردیدن مرز زمان و مکان، آدمیان را دانایی و شور و نشاط می بخشند. یکی از این شخصیتهای خودساخته سالتیکوف شچدرین است که در عالم طنز کم نظیر است.
شچدرین قبل از مرگ در رابطه با آرمان خود چنین نوشت:
“تنها هدف زندگی ادبی من مبارزه خستگی ناپذیر علیه حرص، ریاکاری، دروغ و تقلب، دزدی، خیانت و حماقت روس های تازه به دوران رسیده بوده است.” سالتیکوف شچدرین درباره خودش مى گفت:
«مضمون لایتغیر تمام آثار ادبى من اعتراض دائمى به ستم، ریا، افترا، درنده خوئى، خیانت، اندیشه هاى باطل و مانند این ها بوده است. هر چه مى خواهید انبوه نوشته هاى مرا جستجو کنید، یقین داشته باشید که چیزى جز این ها نخواهید یافت.»
نویسنده | سالتیکوف شجدرین |
---|---|
مترجم | باقر مومنی |
گرداورنده | – |
ناشر | تیرنگ |
سال نشر | 1375 |
نوبت چاپ | نخست |
کیفیت | بسیار خوب |
ناموجود
سوالات متداول - شماره تماس پشتیبانی 09133252344
هنوز بررسیای ثبت نشده است.