تانگوی تک نفره ( زندگینامه آنتونی کویین )

درباره کتاب

آنتونیو رودولفو اوکزاکا کوئین (به انگلیسی: Antonio Rodolfo Quinn Oaxaca) (زاده ۲۱ آوریل ۱۹۱۵ – درگذشته ۳ ژوئن ۲۰۰۱) هنرپیشه، نویسنده و نقاش مکزیکی آمریکایی بود. او یکی از بازیگران نامدار هالیوود بود.

آنتونی کوئین در منطقه فقیرنشین چی‌واوا مکزیک از پدری ایرلندی-مکزیکی و مادری مکزیکی-سرخ‌پوست زاده شد. در یکی از مناطق نزدیک لس آنجلس، کالیفرنیا بزرگ شد و مدرسه را زودتر از وقت موعود ترک کرد. در ۱۰ سالگی پدرش را از دست داد.

قبل از اینکه هنرپیشه شود، بوکسر و نقاش بود و به کارهای گوناگون از جمله کارگری کشتارگاه پرداخت. علاقه‌اش به تحصیل او را به رشته معماری کشاند. دلش می‌خواست بازیگر شود اما هیچ‌کس حاضر نبود به جوانی که هنوز زبان انگلیسی را با لکنت حرف می‌زد، نقش بدهد. در ۱۹۳۶ به‌طور اتفاقی چند دقیقه نقش یک سرخ‌پوست را بازی کرد و چنان خوب که تحسین گری کوپر اسطوره سینمای وسترن را برانگیخت.

بعداز آن کارگردان‌ها به سراغ او آمدند اما فقط برای ایفای نقش سرخپوست‌ها یا بزهکارها. در سال ۱۹۴۷ در تئاتر «اتوبوسی به نام هوس» نقش استنلی کوالسکی را بازی کرد. پنج سال بعد (۱۹۵۲) به خاطر بازی در نقش برادر امیلیانو ساپاتا در فیلم زنده‌باد زاپاتا! برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. جاده و گوژپشت نتردام بازی‌های درخشان بعدی او بودند. آنتونی کوئین جایزه اسکار دوم خود را در سال ۱۹۵۶ برای هشت دقیقه بازی در نقش پل گوگَن در شور زندگی دریافت کرد. دهه ۶۰ دهه کوئین بود. توپ‌های ناوارون، لورنس عربستان و زوربای یونانی باعث شهرت او در سراسر جهان شد.

در سال ۱۹۷۶ زمانی که ۶۰ سال سن داشت نقش حمزه عموی پیامبر اسلام را در فیلم رسالت بازی کرد و دو سال بعد در نقش عُمَر مختار در عمر مختار: شیر صحرا (۱۹۷۸) ظاهر شد. او با ۶۰ سال تجربه و بازی در ۳۱۲ فیلم، رکورد بازیگری را شکست. در جلد سرخ‌پوستها، مکزیکی‌ها، اسکیموها، یونانی‌ها و حتی چینی‌ها رفت و نماینده جماعتی شد که در حاشیه‌اند و مورد تحقیر اما هرگز تسلیم نمی‌شوند. بسیاری از منتقدان نقش او در فیلم زوربای یونانی (۱۹۶۴) را به یاد ماندنی‌ترین کار او می‌دانند. این نقش، نقش محبوب او نیز بود. او در فیلم کاروان‌ها محصول مشترک ایران و آمریکا به کارگردانی جیمز فارگو با بهروز وثوقی و محمدعلی کشاورز هم بازی بوده‌است.