تذکره شاه طهماسب ( شرح وقایع و احوالات زندگانی شاه طهماسب صفوی به قلم خودش )

درباره کتاب

تذکره شاه طهماسب، یک خود زندگی نامه  به زبان فارسی نوشته شاه طهماسب یکم شاه صفوی  است، که ۵۲ سال شاه ایران بوده است.این کتاب به تقلید از بابرنامه  نوشته شده است. کتاب در چند فصل تهیه شده است: حمد پروردگار و مدح پیامبر اکرم، شرحی درباره سادات مرعشی قوامیه مازندران، شورش‌های شاهزادگان همچون اولامه تکلو و القاص  میرزا ، روابط ایران و عثمانی  در دوره اسکندر پاشا . بخش عمده متن اصلی را شرح عزل و نصب حکام و لشکرکشی‌های متعدد و مداوم شاه طهماسب به نقاط مختلف برای سرکوب شورش‌ها و تثبیت پایه‌های سلطنت او تشکیل می‌دهد. مطالب اصلی کتاب از این قرارند: جلوس بر تخت سلطنت در سن 10 سالگی و در سال 930 ه ق، انتصاب حکام و وزرا و سایر مقالات دیوانی و درباری و نظامی، مقابله با حمله ازبکان، مشاهیر و ناموران که وفات می‌کنند، اردوکشی مداوم به نقاط مختلف قلمرو صفویان (از افغانستان امروزی و خراسان تا عراق امروزی)، روابط با دولت عثمانی، رویاهای شاه طهماسب ، و یاغی شدن القاص میرزا (برادر شاه طهماسب) و پناهنده شدن او به عثمانی و پناهنده شدن بایزید شاهزاده عثمانی به صفویان و ..

این تذکره به سبب نشان دادن روحیات شاه طهماسب ارزشمند است ؛ وی در آن بصراحت از مسائلی سخن می گوید که در کمتر منبعی مشاهده می شود، از جمله واهمه او از رویارویی با سلطان عثمانی ، در پیش گرفتن سیاست صبر، و مقابله با سپاه عثمانی از طریق سوزاندن آبادیها و محصولات ایران .