حسن و دل

درباره کتاب

حسن و دل داستانی رمزی است، به نثر مسجع؛ که ماجرای عشق و وصال «شاهزاده دل»، «فرزند عقل» را به «شاهزاده حُسن»، «فرزند عشق» بیان می‌کند. حسن و دل، خلاصه‌ای ست از منظومه‌ی «حسن و دل» یا «دستور العشاق» یا «قصه‌ی شاهزاده‌ی حسن و شاهزاده دل» که در سال 840 ق توسط خود محمد بن یحیی فتاحی (سیبک نیشابوری) سروده شده است.

آثار سيبك از همان آغاز تصنيف، نظر بداشتن معاني دلنشين و بيان دلپذير، وسيله تني چند از اديبان، در ايران و عثماني و هندوستان تقليد ترجمه و يا تشريح شده است.حسن و دل داستاني عرفاني است كه به سبك سمبوليك با نثري مسجع نوشته شده و داراي تازگيها و لطايف ويژه ايست. داستان دو شخصيت اصلي دارد:
يكي«دل» و ديگري«حسن».
دل فرزند عقل است كه او را در مغرب در گنبد دماغ مقام است و پدر او را بپادشاهي قلعه بدن دادن است و دل است كه آب حيات را خواستارست…