روزبهان نامه

درباره کتاب

حاوی تحفه العرفان از شرف الدین ابراهیم ، روح الجنان از عبداللطیف شمس ، تحفه العرفان از روزبهان بقلی شیرازی و منازل القلوب از سیمابی

روزبهان، ابومحمدبن ابی نصربن روزبهان فسایی شیرازی،  در سال ۵۲۲ هجری قمری در فسا بدنیا آمد، این عارف و دانشمند سده ششم و هفتم و از سرسلسله روزبهانیان بوده و دیلمیان مقیم فارس بوده‌اند و چون در فسا به بَقل (سبزی و تره بار) فروشی اشتغال داشت ملقب به بقلی بود.

وی در ۵۲۲ در فسا به دنیا آمد ؛ در مکتب به آموختن قرآن پرداخت و در محضر دانشمندان عصر به فراگرفتن علوم متداول مشغول شد. از همان اوان زندگی تمایلات عرفانی داشت تا اینکه در ۲۵ سالگی از خلق برید و در کوههای اطراف شیراز به عبادت و ریاضت پرداخت و حافظ قران شد و نزد نخستین مرشد خود، شیخ جمال الدین فسایی رفت دیگر اساتید او عبارت بودند از: جاگیر (متوفی ۵۹۱) از زاهدان کُرد که در سامره می‌زیست شیخ سراج الدین محمودبن خلیفه (متوفی ۵۶۲)، که خرقه او با دو واسطه به شیخ ابواسحاق کازرونی می‌رسید.

شیخ ابوالصفا که شیخ روزبهان در سفر حج، که مریدانش همراه وی بودند از او خرقه گرفت. او پس از حج به مصر و شام رفت و سرانجام به شیراز بازگشت و باقی روزگار خود را به تدریس، تربیت مریدان و نگارش کتاب گذرانید. امام فخرالدین نصربن مریم. ارشدالدین علی نیریزی(متوفی ۶۰۴) صدرالدین سِلَفی اصفهانی (۴۷۸ـ۵۷۶) که شیخ روزبهان و ابونجیب سهروردی (۴۹۰ـ۵۶۳) در حدود سال ۵۵۷، در اسکندریه در محضر او بودند.