زندگینامه من

درباره کتاب

کتاب زندگی من در سال 1924 تحریر شده است. انگیزه اصلی نویسنده از خلق این اثر استنکاف آکادمی علوم و هنرهای صربستان از پذیرفتن نوشیچ به عضویت آکادمی بود. در آن زمان کلیه ی نامزدهای عضویت در آکادمی موظف بودند زندگی نامه ی خود را بنویسند و نوشیچ با تقلید طنزآمیز از این سنت اقدام به نوشتن زندگی نامه ی خود کرد.

“برانیسلا و نوشیچ” داستان‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس برجسته‌ی صربستان در سال 1864 میلادی در بلگراد، در خانواده‌ی بازرگانی ورشکسته چشم به جهان گشود. در رشته‌ی حقوق تحصیل کرد، اما به حرفه‌ی قضاوت یا وکالت هرگز گرایش پیدا نکرد. وی به مشاغل گوناگون چون هنرپیشگی و کارمندی و آموزگاری دست زد، اما سرانجام به ادبیات و تئاتر روی آورد.

نوشیج در داستان‌ها و نمایش‌نامه‌های متعددی که خلق کرده، خواننده را با خنده‌دارترین و در عین حال دردناک‌ترین جلوه‌های زندگی بشر آشنا می‌سازد. این کتاب، شرح زندگی “برانیسلا و نوشیج” به قلم خود وی است که مقطع زمانی تولد تا ازدواج وی را دربرگرفته و با زبان طنز نگاشته شده است. انگیزه‌ی اصلی نویسنده از خلق این اثر، استنکاف آکادمی علوم و هنرهای صربستان از پذیرفتن وی به عضویت آکادمی بود . وی از پایه‌گذاران ادبیات نوین صِرب بود.

نویسنده در این کتاب، مسائل روز اجتماع را با بیان خاطراتی از دوران زندگی‌اش بررسی و تحلیل می‌کند. او که این کتاب را در دهه‌ی آخر زندگی خود نوشت، از دوران تولد تا مرگ خود را به رشته‌ی تحریر درآورد و طی آن به نظام آموزشی، نظام خانواده، اوضاع اقتصادی، روابط اجتماعی و ازدواج می‌پردازد. کتاب از زبان اول شخص روایت می‌شود و هر فصل به موضوعی خاص اشاره دارد.برانیسلاو نوشیج در ۱۹ ژانویه ۱۹۳۸ وفات یافت. او فصل آخر کتاب را به مصاحبه‌ای خیالی اختصاص داده بود که در لحظه‌ی مرگ و درواقع بعد از مرگ انجام داده تا به همه ثابت کند مرده است.