زهیر

درباره کتاب

زهیر یک رمان است که نام آن از داستان «خورخه لوئیس بورخس» اقتباس شده است. بورخس مفهوم زهیر را متعلق به سنت اسلامی می داند و حدس می زند در آغاز سده ی هجدهم مطرح شده باشد. زهیر به عربی یعنی بیش از حد تابناک، مرئی، حاضر، چیزی که نمی توان نادیده اش گرفت. چیزی یا کسی که وقتی برای اولین بار با آن ارتباط پیدا می کنیم، کم کم فکر ما را اشغال می کند، تا جایی که نمی توانیم به چیز دیگری فکر کنیم. ماجرای این کتاب با ناپدید شدن همسر یک نویسنده که به عنوان خبرنگار جنگی فعالیت می کند، آغاز می شود

زهیر اعتراف‌نامهٔ پائولو کوئیلو است، نویسنده مشهوری که بسیاری او را یک مرشد بزرگ می‌دانند. اما خودش معتقداست که نه مرشد است و نه بزرگ و همان رنج‌ها و دغدغه‌های خوانندگانش را دارد، شاید دردآورتر. او در این رمان، ضمن اشارات فراوان به زندگی شخصی اش، داستانی بسیار شجاعانه ارائه داده، آکنده از عناصری که هر خواننده‌ای را به بازاندیشی در اعمال و عقاید و نظرات خود وامی‌دارد.