سفرنامه میرزا حسین فراهانی

درباره کتاب

کتاب حاضر از زمره سفرنامه هایی است که در پایان قرن گذشته ( اواخر دوره ناصرالدین شاه ) نگاشته شده است . خط سیر نویسنده از تهران به قزوین واز گیلان به قفقاز و از آنجا به استانبول و اسکندریه و جده و مکه و مدینه و بالعکس بوده است . فراهانی در این سفر آنچه را که دیده و شنیده با دقت بسیار و انشای ساده و روان مینوشته و بدین سبب حاوی مطالب مهم و ارزنده درباره اوضاع اجتماعی آن زمان و چگونگی ساختمان شهرها و موقعیت جغرافیایی آنهاست . اطلاعاتی که ازین کتاب درباره اوضاع اجتماعی ایران و سرزمینهای مجاورش در آن دوره بدست می آید بسیار وسیع و شامل نکته های بیشمار از قبیل وضع راهها مهمانخانه ها مدارس مساجد مزارع زندگی مردم خوراک لباس و طرز رفتار آنان آداب و رسوم و چگونگی تردد حجاج تجار و ایرانیان مقیم کشور عثمانی و نکات بسیار دیگری میگردد که فقط با مطالعه دقیق متن میتوان اهمیت آنها را دریافت .