سیاحتنامه شاردن ( ده جلد )

درباره کتاب

ژان شاردن، جواهرفروش و جهانگرد فرانسوی بود که لقب «تاجر شا» را از شاه عباس دوم دریافت کرد؛ او در دوره صفویه به ایران سفر کرد و شرح دیده‌های خود را در ۱۰ جلد به رشته تحریر درآورد تا این اثر به‌عنوان یکی از ارزشمندترین آثار پژوهشگران غربی درباره ایران و خاور نزدیک به شمار آید.

سر ژان شاردن در ۱۶ نوامبر ۱۶۴۳ میلادی در پاریس به دنیا آمد. زندگی او سراسر تکاپو و فعالیت در حرفه جواهرفروشی و تجارت بود. وی چندین سال از عمرش را در آسیا و اغلب در ایران به سر برد. شاردن در ۱۶۶۵ میلادی همراه با یک بازرگان‌ فرانسوی برای انجام امور حرفه‌ای پدرش؛ یعنی جواهرات، به هند مسافرت کرد و در بازگشت مدتی در اصفهان ماند و در همین موقع جواهراتی را برای شاه عباس دوم آماده کرد و  پس از آن در ۱۶۷۱میلادی به پاریس‌ بازگشت.

او که با سلیقه شرقیان آشنا شده بود بار دیگر در اواخر سال ۱۶۷۱میلادی پاریس را ترک کرد و از طریق ازمیر، قسطنطنیه و دریای‌ سیاه به سوی ایران به راه افتاد و سرانجام در ۲۴ ژوئن ۱۶۷۳ میلادی به اصفهان رسید. در این دوره شاردن‌ نزدیک به چهار سال و نیم در ایران ماند و با فراغت کافی به بررسی وضع زندگی مردم و دربار در اصفهان، پایتخت صفویان و نواحی اطراف آن پرداخت. شاردن ۲ بار به بندرعباس‌ سفر کرد و در پایان سال ۱۶۷۹ میلادی به هندوستان رفت. یک سال پس از آن دوباره به ایران بازگشت. شاردن در طول اقامت و بازدید خود از ایران مطالبی گردآوری کرد و در قالب سفرنامه منتشر ساخت که به عنوان یکی از منابع مهم و ارزنده محسوب می شود.

حاصل تجربه‌های شاردن از ایران در مجموعه کتاب ۱۰ جلدی «سفرهای سِر ژان شاردن» منعکس شده است. این مجموعه با عنوان «سیاحت‌نامه شاردن» با ترجمه محمد عباسی به فارسی منتشر شده است؛ سفرنامه‌ای که صرفاً یک گزارش خشک نیست بلکه تالیفی است با شرح توصیفی دایره المعارف گونه زیرا شاردن از شیوه هایی که خلقیات ایرانیان را در رسوم اجتماعی، اقدامات سیاسی، اصول مذهبی و رفتار انسانی متجلی می ساخت، به خوبی آگاه بود.

شاردن در نخستین سفر خود در قسطنطنیه با گراورسازی به نام گرلو آشنا شد و او را تشویق کرد تا برای نقاشی از مکان‌های باستانی‌ همراه وی شود. وی نماهایی از اصفهان و ویرانه‌های‌ تخت‌جمشید کشید. گرلو تا پایان همراه شاردن نماند زیرا وی به دلیل رنجش از شاردن از او کناره گرفت و به‌ خدمت یک سیاح نجیب‌زاده ونیزی به نام آمبرویگو بمبو درآمد اما باید اذعان داشت که گراورهای گرلو امتیاز ویژه‌ای به اثر شاردن بخشیده است.

برای نخستین‌ بار در اوت ۱۶۸۰ میلادی به لندن رفت. او پس از آن به فرانسه‌ رفت و چند سفر تجارتی به هلند کرد تا اینکه سرانجام‌ در انگلیس مقیم شد. در انگلیس چارلز دوم پادشاه این کشور به او لقب شوالیه داد و او را به‌ عضویت انجمن سلطنتی برگزید تا مشاور کمپانی هند شرقی باشد. شاردن در لندن با دختری هم کیش خود ازدواج کرد. او در همانجا هم به تجارب و بررسی و مطالعاتش درباره ایران‌ ادامه داد تا اینکه سرانجام در ۲۵ دسامبر ۱۷۱۳ میلادی در چیزویک‌ در نزدیکی لندن درگذشت.

جلد اول : شاردن و مقام علمی و عظمت بین المللی او / ۱۳۳۵
جلد دوم : شاردن و تالیفات وی / ۱۳۳۵
جلد سوم : روابط بین‌المللی و جغرافیای تاریخی ایران / ۱۳۳۶
جلد چهارم : آداب و عادات، صنایع و تجارت و نفوذ ایرانیان / ۱۳۳۶
جلد پنجم : تاریخ علوم ایرانیان قسمت اول / ۱۳۳۸
جلد ششم : تاریخ علوم ایرانیان قسمت دوم / ۱۳۳۸
جلد هفتم : اصفهان، طب و هنرهای زیبای ایرانیان / ۱۳۴۵
جلد هشتم : سازمان نظامی و سیاسی و مدنی ایران / ۱۳۴۵
جلد نهم : تاجگذاری شاه سلیمان صفوی / ۱۳۴۵
جلد دهم : فرهنگ و فهارس / ۱۳۴۵

در پایین میتوانید از تعدادی برگهای داخلی کتاب دیدن کنید