قرار داد ۱۹۰۷ روس و انگلیس راجع به ایران

درباره کتاب

قرارداد سن پترزبورگ در ۸ شهریور ۱۲۸۶ (۳۱ اوت ۱۹۰۷) منعقد شد. قرارداد ۱۹۰۷ میان امپراتوری روسیه و امپراتوری بریتانیادر منطقهٔ سن پترزبورگ دربارهٔ ایران، افغانستان و تبت امضا شد. این پیمان آخرین قدم در راه ایجاد تفاهم مثلث بود و با حل مشکلات بین بریتانیا و روسیه، این دو کشور همراه با فرانسه  در برابر اتحاد مثلث ، متحد کرد.

براساس این قرارداد:

1. ایران  میان روسها و بریتانیایی‌ها تقسیم شد. بر این پایه بریتانیا  پیشنهاد تقسیم ایران  به دو منطقه نفوذ را داد. منطقه شمالی به امپراتوری روسیه اعطا شد و منطقه جنوبی به امپراتوری بریتانیای کبیر. منطقه میانی باید به عنوان منطقه بی طرف  کار می‌کرد. شمال ایران  به اشغال روس‌ها درآمد و پس از جنگ جهانی اول  نیز بریتانیایی‌ها با اشغال بوشهر  به سوی شیراز پیشروی کرده و مناطق جنوبی ایران را به تصرف خود درآوردند.
2. افغانستان به عنوان منطقه نفوذ  بریتانیا به رسمیت شناخته می‌شد.
3. نیروهای بریتانیا از تبت خارج می‌شدند و حاکمیت چین  در این منطقه به رسمیت شناخته می‌شد.