1 عدد در انبار
1 عدد در انبار
یغمای جندقی (۱۱۹۶–۱۲۷۶ هجری قمری) یکی از متفاوتترین، جسورترین و جنجالیترین شاعران دوران قاجار است. او با زبان سرخ و قلم تند و تیزش، فساد اجتماعی و سیاسی زمانه خود را بیرحمانه نقد میکرد.
در ادامه نگاهی دقیق به زندگی، سبک ادبی و مجموعه آثار او میاندازیم.
رحیم، که بعدها تخلص یغما را برگزید، در روستای دورافتاده و کویری «خور و بیابانک» (از توابع جندق) به دنیا آمد. زندگی او پر از فراز و نشیب بود:
دوران کودکی و فقر: در کودکی شتربانی میکرد، اما استعدادش او را به منشیگری حاکمان محلی رساند.
ظلم و زندان: اموال او توسط حاکم وقت منطقه (ذوالفقار خان) مصادره شد و خود او به زندان افتاد. تخلص «یغما» (به معنی غارت شده) اشارهای تلخ به همین رویداد است.
روحیه شورشی: او برخلاف بسیاری از شاعران درباری که مدیحهسرا بودند، زبانی تند و انتقادی داشت و هرگز سر تعظیم کامل در برابر قدرت فرود نیاورد.
یغمای جندقی در تاریخ ادبیات ایران به دو ویژگی اصلی شناخته میشود:
پیشگام در سرهنویسی (فارسی خالص): یغما از کاربرد کلمات عربی بیزار بود. او تلاش میکرد تا حد امکان از واژگان اصیل فارسی استفاده کند و نامههای بسیاری را به فارسی سره نوشته است که نشاندهنده تسلط بینظیر او بر زبان مادری است.
هزل و هجو (طنز سیاه): او خشم خود از بیعدالتی و فساد حاکمان قاجار را در قالب هجوهای بسیار رکیک و بیپرده بیان میکرد. این اشعار اگرچه حاوی الفاظ نامناسب هستند، اما در لایههای زیرین خود، سندی تاریخی از فساد اخلاقی و اداری آن دوران محسوب میشوند.
آثار یغمای جندقی در مجموعهای به نام «کلیات یغما» گردآوری شده است که شامل بخشهای مختلفی است:
برخلاف شهرتش به هجویات، یغما غزلیات بسیار لطیف و سوزناکی دارد.
نوحههای سینهزنی: جالب است بدانید یغما یکی از مهمترین سرایندگان نوحههای مذهبی و مرثیه برای واقعه عاشورا بوده است. بسیاری از سبکهای قدیمی عزاداری در ایران وامدار اشعار اوست.
این مثنوی طنزآمیز خطاب به سردار ذوالفقار خان (کسی که اموال یغما را غارت کرد) نوشته شده است. یغما در این اثر با زبانی گزنده، سیستم نظامی و اداری پوچ آن زمان را به باد مسخره میگیرد.
موضوع: این اثر شاید مشهورترین کار او در زمینه هجو باشد. یغما در این کتاب، ماجرای سفر حاکم جدید به شهر جندق و وقایع خندهدار و تاسفباری که رخ میدهد را روایت میکند.
اهمیت: این اثر آیینهای تمامنما از ریاکاری، فساد اخلاقی و هرجومرج دوران قاجار است.
نامههای یغما به دوستان، فرزندان و مقامات، گنجینهای از نثر فارسی است. او در این نامهها اغلب از فارسی سره استفاده کرده و تلاش کرده ثابت کند زبان فارسی بدون کلمات عربی نیز توانمند است.
یغمای جندقی فراتر از یک شاعر هرزهدرا بود؛ او یک روزنامهنگار اجتماعی با زبانی شاعرانه بود. او سنتشکن بود، علیه پیچیدگی زبان عربی شورید و علیه ظلم حاکمان با سلاح طنز جنگید.
رکیک بودن زبان یغما دو دلیل عمده داشت:
رئالیسم افراطی: او معتقد بود وقتی جامعه متعفن است و حاکمان فاسدند، استفاده از زبان مودبانه «دروغ» است. او فساد جنسی و اخلاقی حاکمان را با همان کلماتی توصیف میکرد که در خلوت انجام میدادند.
پرخاشگری علیه تقدسمآبی: یغما با استفاده از کلمات ممنوعه، تابوی زاهدان ریایی و صوفیان دروغین را میشکست.
| کد کتاب | 7655 |
|---|---|
| نویسنده | |
| گرداورنده | |
| ناشر | |
| سال نشر | جلد نخست : 1357 – جلد دوم : 1362 |
| نوبت چاپ | نخست |
| ویژگی جلد | گالینگور |
| اندازه | وزیری |
| شماره برگ | 908 |
| جنس برگ | سفید |
| کیفیت | بسیارخوب |
1 عدد در انبار
سوالات متداول - شماره تماس پشتیبانی 09133252344