محمد رضا بیک ( سفیر ایران در دربار لویی چهاردهم در دوران شاه سلطان حسین صفوی )

درباره کتاب

محمدرضا بیگ از نخستین سفیران ایران در اروپا و سفیر حکومت صفویان به دربار لویی چهاردهم در فرانسه بود. موریس هربرت در پژوهشی که بر پایه اسناد بایگانی‌های فرانسه انجام داده به چگونگی قراردادی که مسئولیت آن بر عهده محمدرضا بیگ بوده پرداخته و با توجه به آن، به رفتار ناشایست سفیر و جهل او نسبت یه مناسبات بین‌المللی آن وقت جهان اشاره می‌کند.

محمدرضا بیگ در ۲۵ محرم ۱۱۲۵ – ۱۹ فوریه ۱۷۱۳ به دستور شاه سلطان حسین به دربار لویی چهاردهم در فرانسه فرستاده شد تا برای بیرون راندن اعراب از خلیج فارس در عوض تسخیر مسقط با فرانسویان به مذاکره بنشیند که آنها علاقه زیادی به جنگ در مشرق زمین نداشتند و در عوض گسترش بازرگانی بین دو کشور را پیشنهاد می‌کردند و در این بین امتیازات زیادی از طرف ایرانی گرفتند.

وی که در پاریس مبهوت ظواهر زندگی فرانسویان شده بود، در آنجا دوشیزه‌ای ۱۷ ساله از او آبستن می‌شود که موجب فرار مخفیانه او با کشتی می‌شود و در راه برای وضع حمل همسرش مدتی توقف می‌کند و به دلیل تنگدستی بخشی از هدایای لویی چهاردهم را می‌فروشد. او هنگامی که فهمید که دولت ایران از اقدامات او در فرانسه و قرارداد مابین ناراضی است در ایروان در سال ۱۱۲۹ هجری قمری- ۱۷۱۷ (میلادی)- خود را مسموم کرد.