مقاصد الالحان

درباره کتاب

عبدالقادر غیبی مراغی مشهور به عبدالقادر مراغه‌ای (؟-۸۳۸) شاعر، موسیقی‌دان، نوازنده و هنرمندایرانی قرن نهم هجری بود. لقب او معلم ثانی در موسیقی است . وی علاوه بر اینکه نوازنده چیره دست عود بود در خوشنویسی و شعر و نقاشی هم تبحر داشت و حافظ قرآن بود. در اروپا برای نخستین بار دانشمند آلمانی گیزه وتر (Gizze Wetter) (۱۸۵۰ -۱۷۷۳) از عبدالقادر به عنوان نظریه‌پرداز موسیقی نام برده‌است.آثار ابن غیبی مراغی از لحاظ تاریخ موسیقی ایران و عرب حائز اهمیت بسیار و شامل اطالعات ارزنده و مهمی درباره سازها و موسیقی علمی است . در این کتاب که شامل دوازده باب است از چگونگی تولید صوت و نغمه ها و محاسبات ریاضی مربوط به موسیقی و کوک کردن سیمها و تغییر مایه یا انتقال و پرده های اصلی و انواع ترجیعات و آداب خنیاگری در قدیم و سرانجام تاثیر موسیقی در مزاج آدمی بر حسب عقیده قدما بحث شده است و این مباحث را میتوان پایه موسیقی ایرانی محسوب داشت . مقاصد االا لحان علاوه بر جنبه هنری که دارد یکی از متون مفید زبان فارسی به شمار میرود و به ویژه اصطلاحات علمی که نویسنده به به کار میبرد منبع مهمی برای محققان زبان و ادبیات فارسی است .