مقدمه ای بر روانشناسی یونگ

درباره کتاب

روانشناسی یونگ، در نخستین وهله، بر پایه تجربه و استنباط شخص وی از انسانهای بهنجار، دچار روان‌نژندی و یا روان‌پریشانی می‌باشد. این مکتب روان‌شناسی، نوعی آسیب‌شناسی روانی نیست، و هر چند یونگ معلومات و مواد تجربی آسیب‌شناسی روانی را در مدنظر دارد، ولیکن فرضیاتش بنا به گفته خود او «پیشنهادها و کوششهایی برای ترتیب و تنظیم استنباط از موجود انسانی می‌باشد». قاعده کوتاه (فرمول)ی وجود ندارد که در آن بتوان این استنباط را خلاصه کرد؛ تدقیق و تمرکز در نکته‌ای از این مبحث روشنگر است، اما این عمل، پیوستگیهای شبکه‌ای را که تشکیل دهنده فعالیت روانی است، از نظر دور می‌دارد. تلاش به خاطر صراحت و قطعیت در تعریف رویدادها و تجارب روان انسانی، بسیاری از مواهبی را که طبیعت به او ارزانی داشته است، به یغما می‌برد. در این کتاب، اندیشه‌های یونگ، به نحو شایسته و مقتضی توسط مصنفی معرفی شده است که او نیز چون خود یونگ، تمایل مفرط به مجادلات جانبداری و علاقه ویژه‌ای به کنجکاوی‌های نامشخص در ذهن ناخودآگاه ندارد، بلکه به جستجوی وسیع و بسیار تسکین‌ناپذیر در مشاهده و مطالعه خودنمایی‌های ذهن ناخودآگاه، از ماندالای نامعین و تقویم ناپذیر و ترانه ای از درون تا آخرین افکار برخی از متصوفین معاصر علاقه‌مند می‌باشد. آرک تایپ ها ؛ آنیما و آنیموس و … از جمله مباحث کتاب می باشند.