نخستین کارگزاران استعمار ( نقد و تحقیق در تاریخ معاصر ایران )

درباره کتاب

تعرض دول اروپایی به سرزمین‌های دور و نزدیک قارۀ آفریقا، آمریکا و آسیا سرآغاز دوران سیاه تازه‌ای در تاریخ بشری شد که به نام پدیدۀ «استعمار» معروفیت تاریخی یافت. پرتغالی‌ها، اسپانیولی‌ها، هلندی‌ها، فرانسوی‌ها و انگلیسی‌ها هریک به انواع شگردها و ترفندها توسل می‌جستند تا در سواحل سرزمین‌های شرق میانه و کشورهایی که در محور راه‌ آبی خلیج فارس و دریای عمان قرار داشتند، پایگاه‌هایی به دست آورند و زمینۀ نفوذ خود را به درون سرزمین‌ها گسترش دهند. سرانجام، انگلیسی‌ها توانستند از طریق کمپانی هند شرقی بر دیگر رقبا و حریفان فایق آیند و شبه‌قارۀ وسیع هندوستان را به مستعمرۀ خود تبدیل نمایند. در این میان ایران، که به منزلۀ دروازۀ هند تلقی می‌شد، بنا بر توصیۀ برادران شرلی درمرکز توجه طراحان دیپلماسی انگلیس قرار گرفت و آنان با حیل و لطایف سلطۀ خود را بر ایران تحکیم کردند و آن را از یک کشور مستقل و قدرتمند منطقه به سرزمین نیمه مستعمره درآوردند. در این کتاب، نگارنده به افشای حقایق زندگی و کارنامۀ رجال حکومت‌گر و دولتمردان سطوح بالای نظام دولتی ایران از آغاز نفوذ استعمارگران به ایران و عصر قاجار و دوران مشروطیت پرداخته است. به زعم وی پژوهش و بازشناسی ما از رویدادهای تاریخی ایران به افشای حقایق دردناکی انجامیده که به روشنی بیانگر خیانت‌هایی است که دربطن پدیده‌های تاریخی ایران از سوی دولتمردان و سیاست‌پیشگان پرورش یافته و در مکتب فراماسونری، آگاهانه و اما پنهانی به سود مصالح بیگانگان به اجرا درآمده، و سرانجام در فرایند جنبش مشروطیت و پدیده‌های بعدی، نمودهای آشکارتری یافته است.