کنار دریا , مرخصی و آزادی

درباره کتاب

جعفر مدرس صادقی، نویسنده، مترجم و ویراستار ایرانی است. او هم به خاطر رمان‌هایش در میان خوانندگان مشهور است و هم به‌خاطر تصحیحاتش بر متون کهن ایرانی در میان علاقه‌مندان جدی ادبیات جایگاهی مورد احترام دارد.

 جعفر مدرس صادقی در سال ۱۳۳۳ در اصفهان به دنیا آمد. دوره دبیرستان را در اصفهان گذراند و در سال ۱۳۵۱ برای تحصیلات دانشگاهی‌اش به تهران رفت. جعفر مدرس صادقی در ٢٣ سالگی وارد کار مطبوعاتی و روزنامه‌نگاری شد و با گزارش‌نویسی در روزنامه اطلاعات نوشتن را به‌طورجدی آغاز کرد. او در سال ١٣۵٣ در آیندگان مشغول به کار شد و در سرویس فرهنگی آن روزنامه به ترجمه، معرفی و نقد کتاب پرداخت.

جعفر مدرس صادقی اولین داستان کوتاهش را در سال ۵۲ در ماهنامه رودکی منتشر کرد. او علاوه بر نوشتن داستان در ترجمه و تصحیح متون کلاسیک نیز آثار بسیار مهمی از خود به‌جای گذاشته است. به‌گونه‌ای که داستان خوانان ایرانی هرگز پیوندش را با این‌گونه متون از دست نخواهد داد. از جمله ویژگی‌های مدرس صادقی در نوشتن، استفاده از رسم‌الخط ویژه‌ی خودش است.

عمده شهرت جعفر مدرس صادقی مدیون با رمان گاوخونی است که در آذر ۱۳۶۰ (حدود یک سال پس از آغاز جنگ ایران و عراق) نوشته شد . از جمله دیگر آثار این نویسنده می‌توان به سفر کسرا، شاه‌کلید، بیژن و منیژه، من تا صبح بیدارم، آب‌وخاک، ناکجاآباد اشاره کرد.

نکته‌ای که همیشه خواننده داستان‌های مدرس صادقی را درگیر خود می‌کند، هویت شخصیت‌های داستان است. همواره شخصیت‌های داستان‌های او دغدغه هویت داشته‌اند. این ویژگی در رمان گاوخونی او نیز کاملاً ملموس است. او همواره در آثارش به دوران کودکی شخصیت‌هایش نقب می‌زند و با ارجاعاتی نوستالژیک خواننده را درگیر داستان می‌کند.

خواب، کابوس و رؤیا نقشی تعیین‌کننده‌ای در آثار داستانی او برای خواننده دارد. به‌طوری‌که گاهی خواب‌های شخصیت اصلی داستان نقش محوری در داستان دارد و پیرنگ داستانی بیشتر از اینکه در واقعیت پیش رود در خواب ادامه می‌یابد.

انسان در جهانی که مدرس صادقی ترسیم می‌کند، اسیر نیازهای مادّی است از یک‌سو (انسان به‌عنوان موجودی فیزیکی در نوشته‌های او حضور دارد، نه صرفاً موجودی متفکر و باعاطفه. سائق‌هایی مانند گرسنگی، سرما، نیاز جنسی و نیاز به دفع، در بسیاری از داستان‌های او نقش دارند) و از سوی دیگر در دنیایی زندگی می‌کند از خاطرات و خیالاتی که چه‌بسا اصلاً معلوم نیست زمانی رخ‌داده‌اند یا تنها نتیجه خیال‌بافی‌هایش هستند؛ و بعد، همین دنیای داستان نیز گاهی بی‌مقدمه از منطق واقعیت به منطق خواب‌وخیال نقل‌مکان می‌کند