آمریکای جسور در یکه تازی ( مبارز طلبی آمریکا )

درباره کتاب

ویرانی های جنگ عمومی اول باعث شد تا درغرب “توماس ودر و ولسون” بیست و هشتمین رئیس جمهور امریکا با استفاده از این اصطلاح پیشنهاد 14 فقره یی را جهت ایجاد لیگ یا اتحاد ملل ارایه نماید. بعد از جنگ عمومی دوم و ناکامی اتحاد ملل درجلوگیری از جنگ، این اصطلاح باز سرزبان ها افتاد و اساسی را جهت حل مسائل بین المللی ازطریق مذاکرات در ایجاد موسسه ملل متحد امروزی تشکیل داد…

این یک واقعیت است که ایالات متحده آمریکا خصوصاً پس از جنگ جهانی دوم توانسته خود را در جایگاه ابرقدرت جهانی تثبیت کند. آمریکای این روزها حتی با خیزش سایر قدرت های جهانی نظیر چین  و البته روند رو به افول در عرصه های گوناگون ، اما بازهم بی شک یک ابرقدرت جهانی است. ابرقدرتی آمریکا در مولفه های گوناگونی نمود دارد اما مهمترین نمود آن را می توان در قدرت اقتصادی آمریکا ( به عنوان اقتصاد اول جهان ) و قدرت نظامی این کشور ( بزرگ ترین ارتش جهان ) ، قدرت سیاسی آمریکا در عرصه ی بین الملل و اعمال نفوذ در مناسبات جهانی یافت. حال سوال اینجاست که آمریکا چگونه توانسته به چنین جایگاهی دست یابد و چه عوامل و عللی باعث شده تا این کشور تبدیل به یک ابرقدرت جهانی شود.

ابرقدرت به کشوری گفته می‌شود که دارای موقعیت ممتازی در روابط بین‌الملل باشد و توانایی تأثیرگذاری در طرح‌ها و رخدادها در مقیاس جهانی را داشته باشد. به‌طور سنتی ابرقدرت مرحله بالاتر از قدرت بزرگ محسوب می‌شود. آلیس لایمن میلر، استاد در رشته امور امنیت ملی در مرکز کارشناسی ارشد نیروی دریایی آمریکا، ابرقدرت را کشوری توصیف می‌کند که دارای توانایی لازم برای اثرگذاری در هر نقطه از جهان باشد حتی در برخی مواقع این توانایی‌ها را برای استفاده در چندین منطقه از جهان به‌طور همزمان داشته باشد؛ و قادر به ایجاد یک هژمونی در جهان باشد در تاریخ نخستین بار در اوایل سال ۱۹۴۵ در طول جنگ جهانی دوم، کشورهای ایالات متحده آمریکا، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و امپراتوری بریتانیا ابرقدرت بودند.