اصلاح یا تغییر خط فارسی

درباره کتاب

مجتبی مینوی در سراسر عمر ادبی اش، که دامنۀ آن نیم قرن تمام را در بر می گیرد، همواره خود را به عنوان یک منتقد سختگیر و یک پژوهشگر ستیهنده شناسانده است، و غالباً طرح و انتشار نظریات او مباحثات و گاه مناقشات فراوان در پی داشته است. بنابراین طبعاً هیچ ضرورتی ندارد که همۀ نویسندگان « کتاب امروز » با همۀ گفته های استاد مینوی موافقت مطلق داشته باشند، و لیکن آنها را این را مسلم می دانند که شنیدن نظریات مردی چون مینوی که، علاوه بر داشتن مقام بلند در عالم تحقیق، از بدو پیدایش جنبش جدید ادب فارسی در متن آن قرار داشته است همواره یک فرصت مغتنم خواهد بود.

ده ها سالست که دستورخط فارسی، از مباحث رایج زبان و ادبیات فارسی بوده است، در عین حال حجم مقالات و مطالب جدئی که در این زمینه نوشته شده بسیار کمتر از میزان لازم و نیز کمتر از سایر زمینه های تحقیقی زبان می باشد.نوزده مورد از موارد املای فارسی بیش از بقیه مورد اختلاف بوده است از این جمع، اختلاف درسه مورد آن مدتهاست برطرف شده(وجود تنوین، وجود واو معدوله و وجود حروف عربی در املاء) وشانزده مورد دیگر آن در این کتاب مطرح شده که یک مورد آن که مربوط به اتصال و انفصال کلمات مرکبست که به دلیل مهم بودن، به صورت مفصل تری بررسی شده است.