بازمانده هایی از فرهنگ دوران جاهلی در تمدن اسلامی

وسترمارک در سال ۱۸۶۲ در یک خانواده مرفه ، بخشی از جمعیت سوئدی زبان فنلاند به دنیا آمد. پدرش در دانشگاه هلسینگفورس کار می کرد و پدربزرگ مادری اش استاد همان دانشگاه بود. بنابراین طبیعی بود که ادوارد در آنجا تحصیل کند ، اولین مدرک خود را در رشته فلسفه در سال ۱۸۸۶ بدست آورد ، اما همچنین علاقه ای به انسان شناسی و خواندن آثار چارلز داروین پیدا کرد. پایان نامه او ، تاریخ ازدواج انسانی ، به عنوان کتاب در سال ۱۸۹۱ منتشر شد و مجددا در سال ۱۹۲۱ در یک نسخه کاملا اصلاح شده منتشر می شود.

در سال ۱۸۹۲ ، وسترمارک مدرس جامعه شناسی در دانشگاه هلسینکی شد. وی در سال ۱۹۰۶ به سمت استاد فلسفه اخلاق ارتقا یافت و تا سال ۱۹۱۸ این صندلی را اشغال کرد.
وی به عنوان “اولین جامعه شناس داروینی” یا “اولین جامعه شناس زیست شناس” ، و همچنین “مرجعی در تاریخ اخلاق و آداب و رسوم ازدواج” توصیف شده است.

ایده اولیه او “پدیده تجمع جنسی معکوس” در واقع هنگامی است که دو نفر در چند سال اول زندگی هر یک در مجاورت خانگی زندگی می کنند ، و هر دو حساسیت به جاذبه جنسی پیدا می کنند. و این ایده اکنون به عنوان اولین اثر مهم وسترمارک شناخته می شود.
وسترمارک همچنین دانشمندی در مراکش بود و در اثر دو جلدی وی آیین و اعتقاد به مراکش (۱۹۲۶) دیدگاه اثبات گرایانه ای راجع به چگونگی شکل گیری دین عامیانه آن ارائه داد.
کتاب «بازمانده هایی از فرهنگ دوران جاهلی در تمدن اسلامی» منبع بسیار معتبری در دین پژوهی به حساب می آید که توسط علی بلوکباشی به فارسی برگردانده شده است.