بمباران مجلس شورای ملی در سال ۱۳۲۶ هجری

درباره کتاب

ن.پ. مامونتف یکی از افراد اسرار آمیز و مشکوکی است که درست در بحران انقلاب مشروطیت به ایران آمده است. چنانچه در خاطراتش می نویسد دائما در منزل سفیر روس میهمان بوده و یا با کلنل لیاخوف هم صحبت و طرف مشاوره. هنگامیکه از طرف بریگارد قزاق افرادی جهت تحویل گرفتن توپ هایی که در قورخانه موجود بوده اند و نمایندگان بریگارد قزاق بدانجا می روند، به همراهشان است. در روز حادثه به توپ بستن مجلس، گویی از آن واقعه اطلاع داشته و به قول خودش با آنکه از سر و صدای شلیک گلوله ها خوابش آشفته شده و نوکر باوفایش او را از قضیه آگاه می کند، با نهایت خونسردی به استراحت می پردازد و تا دو بعدازظهر از خانه خارج نمی شود و این در حالیست که او خود را یک خبرنگار جنگی معرفی می کند، حال آنکه در صحنه جنگ بودن، برای یک خبرنگار جنگی ایده آل است. من سفرنامه ها، خاطرات و یادداشتهای زیادی از افراد مختلف که از ایران دیدن کرده اند، مطالعه نموده ام، اما هیچ یک را مانند این فرد بدزبان و فحاش و پرخاشگر ندیده ام. رذیلانه توهین می کند. آنچنان است که گویی از بدو تولد دشمن ایران و ایرانی بوده است…