قیام افسران خراسان و سی و هفت سال زندگی در شوروی

درباره کتاب

پروفسور احمد شفائی در تاریخ 4 دیماه 1290 در شهر سبزوار به دنیا آمد. تحصیلات دبستانی و دبیرستانی را ابتدا در سبزوار (مدرسه خیریه) و سپس در تهران (دبیرستان شرف مظفری) به پایان برد. در تمام دوران تحصیل شاگرد اول بود. سپس وارد دانشکده افسری (دسته توپخانه) شد. پس از طی دوره دانشکده به سمت افسر مربی در دانشکده افسری با درجه ستوان یکمی وارد خدمت شد. بالاخره در سال 1323 جزء سازمان افسری حزب توده گردید و به اتفاق اسکندانی و چهار افسر دیگر قیام مسلحانه افسران خراسان را تشکیل داد.

پس از شکست قیام ،مدتی در جنگل های مازندران متواری بود و بالاخره در تبریز به حکومت دموکرات ها پیوست و عهده دار ریاست اداره نظام وظیفه، ریاست تشکیلات ارتش ملی و ریاست اداره توپخانه و معاونت فرماندهی لشگر بابک شد.
بعد از شکست دموکرات ها در 21 آذر 1325 به شوروی پناهنده شد. با مرگ استالین و افشای جنایات دستگاه حاکمه شوروی در سال 1335 از حزب توده کناره گیری کرد و تا اردیبهشت 1361 در شهر باکو در دانشکده خاورشناسی به سمت استادی زبان فارسی مشغول کار بود. پروفسور احمد شفائی در سال 1366 در سن 76 سالگی در تهران درگذشت.

قیام افسران خراسان به قیام نظامیان متمایل به حزب توده در خراسان در مردادماه سال ۱۳۲۴ علیه حکومت وقت گفته می‌شود. این قیام در شب ۲۴ مرداد آغاز شد و در ۲۹ مرداد به شکست انجامید.در تابستان سال ۱۳۲۴ سرهنگ عبدالرضا آذر به اتفاق سرگرد علی اکبر اسکندانی که هر دو عضو سازمان افسران حزب توده ایران بودند، تصمیم به قیام مسلحانه علیه رژیم گرفتند و به همراه گروهی از همفکرانشان در ترکمن صحرا قیام کردند.

ولی این حرکت که به قیام افسران خراسان شهرت یافت و به سرعت سرکوب شد، حساسیت فراوانی برانگیخت. عده‌ای از افسران مبارز به فرمان ستاد ارتش به کرمان تبعید شدند.طرح دستگیری روزبه نیز ریخته شد اما روزبه که در مرخصی یک ماهه به سر می‌برد، به جای بازگشت به خدمت، مخفی شد و از بازداشت نجات یافت. محمد پورهرمزان یکی از طراحان نقشه قیام و از شرکت کنندگان در آن بود.