یاد جنگل دور ( فرضیه ساوانا و انتخاب زیستگاه در انسان )

وقتی که مار میبینیم نفسمان از شدت ترس بند می آید. ما از زیبایی والا یک طلوع آفتاب شگفت زده می شویم. این واکنشها تصادفی نیستند. در حقیقت ، بسیاری از پاسخ های انسانی ما به طبیعت به گذشته ی تکاملی ما گره خورده است – ما از مارها به دلیل خطر زهر می ترسیم و از طلوع خورشید استقبال می کنیم زیرا خطرات شب تاریک ناپدید می شوند. بسیاری از ترجیحات زیبایی شناسی ما – از انواع باغ هایی که ما درست می کنیم تا غذاهایی که از آنها لذت می بریم و سرگرمی هایی که به دنبال آن هستیم – نتیجه طولانی انتخاب طبیعی است.

در این اثر بلندپروازانه و غیرمعمول ، زیست شناس تکاملی ، گوردون اوراینز ، نقش تکامل را در پاسخ های انسان به محیط ، بررسی می کند و با این مسئله آغاز می کند که چرا احساسات داریم و با رویکردهای تکاملی به زیبایی شناسی خاتمه می دهد. اوراینز نشان می دهند که چگونه زندگی عاطفی امروز ما با تصمیماتی که نیاکان ما قرنها پیش در ساوانای آفریقا گرفته بودند ، شکل گرفته است ، زیرا آنها مکانهایی را برای زندگی ، به دنبال غذا و امنیت انتخاب می کردند و در گروه های کوچک شکارچی جمع می شدند. در این مدت علایق و نفرت های ما در مغز ما شکل گرفتند ، زیرا پاسخ مناسب به محیط به معنای تفاوت بین بقا یا مرگ است. تجزیه و تحلیل غنی او توضیح می دهد که چرا ما از بوستانهای گرمسیری اجدادمان در پارکها و باغهای خود تقلید می کنیم ، چرا ما همزمان به سمت خطر جلب می شویم و با احتیاط به آن نزدیک می شویم ، و اینکه چگونه توجه جدی به صداهای طبیعت باعث شده است که گونه ی موسیقیای غیرمعمولی باشیم. ما همچنین می آموزیم که چرا نخل های مختلفی را برای شراب ایجاد کرده ایم ، و چرا واکنش های شدیدی نسبت به بعضی از بوها داریم و چرا از طبقه بندی تقریبا همه چیز لذت می بریم