برهان نامه حقیقت

درباره کتاب

حاج سیّداحمد نوربخش دهکردی ملقّب به «رحمت‌علی‌شاه حقّانی»  در سال ۱۲۸۵ ه. ق در شهرکرد متولد شد و در اصفهان نشأت یافت. او  از اقطاب صوفیه، اکابر عرفا و از علمای امامیه است.فرزند سیّدمحمّدباقر، عارف سالک و ادیب شاعر است  .  او جهت تحصیل به اصفهان آمد، و خدمت آخوند ملا محمد حسین دهکردی دایی خود و آقا سید ابوالقاسم دهکردی برادر خود، و آقا میرزا محمد حسن نجفی  و آخوند ملا محمد کاشی تحصیل نمود، سپس به نجف   رفت، و از درس علمای  آن جا به ویژه آخوند خراسانی  بهره گرفتدودر  کربلا فقه و اصول را از حوزه‌ی میرزا علی‌نقی حائری و فلسفه را از حوزه‌ی شیخ علامه حائری فراگرفت وی پس از بازگشت به ایران به تصوف  میل پیدا کرد، و در سلک فقرای خاکساریه درآمد، و خرقه پوشید، و اذنِ هدایت یافت، و در محلّه درکوشک اصفهان خانقاهی ساخت، و در آن ساکن شد، و به ارشاد و دستگیری مریدان خود پرداخت. بسیاری از اهالی اصفهان و چهارمحال از مریدان او بودند. وی در سال ۱۳۲۵ق روزنامه نامه حقیقت را در اصفهان منتشر ساخت، و بالاخره در ۱۲ جمادی الاول  ۱۳۳۹ق وفات یافت  یافت، و در خانقاه خود مدفون شد، و قبل از وفات، خواهرزاده خود حاج آقا رحیم دهکردی منوّرعلی شاه را به جانشینی خود انتخاب کرد. وی در  شعر ، به «حقیقت» تخلّص داشت، و این شعر از او است:
“به ملک فقر چرا کوس سلطنت نزنم؟ ••• که آفتاب فلک گوشه کلاه من است”
“خطت دمیده و «حقیقت» به سوز دل می‌گفت: ••• سیاهی رخ دلبر، ز سوز آه من است”

دهکردی آثار و تألیفات بسیاری از خود به یادگار باقی گذاشته است و از مشهورترین آنها کتاب «آغاز حقیقت»، «برهان حقیقت نامه»، «رشحات رحمت»، «دیوان فنایی»، «مثنوی در شرح آیه‌ی نور»، «مثنوی در شرح سؤال کمیل بن زیاد از حضرت علی » در معنی حقیقت، «منطق‌الطیر منظوم» در شرح هفت وادی، « و … است .